Këshilla për fotografimin e hënës: si të shkrepim pamje të jashtëzakonshme të qiellit të natës

Hëna ka qenë gjithmonë subjekt tërheqës për fotografët anembanë botës, sidomos në ato çaste të rralla kur shfaqet si superhënë apo dhe si hënë e kuqe. Por, mund të jetë e vështirë t'ia nxjerrësh mirë fotot. Shkrepja e një subjekti të shndritshëm që është shumë larg mund të jetë e vështirë në ndriçim të ulët, ashtu si dhe inkuadrimi dhe fokusimi në gjatësi të mëdha fokale. Por me kompletin e duhur të fotografisë, me cilësimet e duhura të ekspozimit dhe planifikim të kujdesshëm, mund të shkrepni fotografi të mrekullueshme të detajuara të hënës dhe peizazheve të saj atmosferike. Këtu ju japim të gjithë informacionin që ju duhet për fotografimin e hënës sipas këshillave të ekspertëve për cilësimet, si dhe këshillave për fotografimin e pamjeve më të mira hënore nga astrofotografja Mara Leite.

Orbita e hënës rreth tokës zgjat 27,322 ditë. Ky cikël është i ndarë në faza: hëna e re, gjysmëhëna në zmadhim, çereku i parë i hënës, hëna thuajse e plotë, hëna e plotë, hëna e plotë në zvogëlim, çereku i fundit i hënës, gjysmëhëna në zvogëlim dhe sërish hëna e re. Çdo fazë, përveçse na jep një perspektivë të ndryshme të hënës, ndikon edhe kushtet e ndriçimit, nga hëna e plotë e ndritshme në hënën e re që pothuajse nuk shihet.

Disa pika në kalendarin hënor janë shumë të veçanta. Kur hëna është më afër tokës dhe kjo përkon me hënën e plotë (koha gjatë muajit kur dielli, hëna dhe Toka janë të tre në një vijë) ne shohim një hënë të plotë të zmadhuar ose superhënën. Hëna e kuqe, kur një superhënë e zakonshme përkon me një eklips të plotë hënor, është edhe më e rrallë. Kjo do të thotë se toka pengon plotësisht mbërritjen e dritës së drejtpërdrejtë të diellit në hënë dhe mbetet vetëm drita e refraktuar nga atmosfera e Tokës, duke e bërë hënë të duket në të kuqe të zbehtë.

Fotografimi i hënës nuk është vetëm një provë argëtuese për aftësitë tuaja me kamerën, por dhe një mënyrë mahnitëse për të njohur lëvizjet e Tokës dhe të satelitit të saj. Ne mund ta gjejmë me saktësi se kur do të ngrihet hënë, ku do të bëjë harkun në qiell dhe ku do të perëndojë, çdo natë për vite me radhë. Ka disa aplikacione të dobishme për celularë që mund t'ju ndihmojnë t'i planifikoni këndet tuaja me saktësi. Si udhëzues i përgjithshëm, hëna e plotë del drejtpërdrejt përbri diellit që perëndon.

Sigurohuni të merrni parasysh orën. Hëna është më mbresëlënëse në momentin e parë që shfaqet në horizont, që njihet si “lindja e hënës”. Gjithashtu, nëse po fotografoni një superhënë, shkrepjet mund të kenë impakt të veçantë. Drita duhet të udhëtojë anash përmes atmosferës së Tokës tek ju, ndaj hëna merr një cilësi të kuqe të ngrohtë. Është edhe momenti kur hëna duket më e madhe, ndonëse është thjesht iluzion – madhësia qëndron njësoj gjatë gjithë natës, por harkimi i atmosferës vepron si lupë.

Është e rëndësishme edhe që të kontrolloni paraprakisht parashikimin e motit. Një qiell i hapur ju mundëson shikueshmëri optimale. Kërkoni vendndodhje që ju ofrojnë një pamje të mirë të asaj që po ndodh dhe që ju ngjallin interes vizual, si p.sh. një horizont urban tërheqës, por që sjellin shpërqendrim minimal. Sigurohuni që kompleti juaj të jetë gati, pra të keni me vete aparat të karikuar plotësisht me të gjitha elementet shoqëruese. Hëna lëviz shpejt prandaj nuk keni kohë që të ktheheni në shtëpi për të marrë diçka që keni harruar, përndryshe do ta humbisni mundësinë!

Modalitetet e vetekspozimit mund të mos funksionojnë me koherencë kur shkrepni hënën, ndaj është më mirë të përdorni ekspozimin manual. Në thelb intensiteti i dritës së diellit që godet hënën mbetet i njëjtë, ndaj ka një rregull të thjeshtë ekspozimi që mund ta përdorim si udhëzues – rregulli "looney 11". Caktojeni aperturën në f/11 dhe përputhni shpejtësinë e shkrehësit me të anasjelltën e ISO-s, pra në ISO 100 përdorim 1/100 sek, në ISO 200 është 1/200 sek e kështu me radhë. Kjo nuk është shkruar në gur ama - mund ta ndryshoni shpejtësinë e shkrehjes dhe të aperturës rreth këtyre vlerave derisa fotoja të duket saktë.

Një objektiv i gjatë është i domosdoshëm për fotografimin nga afër të hënës, por kur jeni në fillimet tuaja, mos u shqetësoni. Një objektiv i shpejtë dhe i shtrenjtë nuk është i domosdoshëm pasi hëna është aq e shndritshme sa nuk ju duhen apertura më të gjera të objektivave me rreze të gjatë. Edhe një zmadhues standard si Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM ose RF-S 18-150mm F3.5-6.3 IS STM mund të bëjnë punë. Mund të mos ju lejojnë ta mbushni kuadrin, por mund ta prisni pamjen më vonë. Pikërisht këtu e tregojnë vlerën e tyre kamerat me sistem EOS R, me rezolucionin e tyre të lartë. Canon EOS R8 me kuadër të plotë ju ofron qartësi të mprehtë edhe në ndriçim të ulët, dhe sensorët APS-C në Canon EOS R10 dhe EOS R50 i japin objektivit një fushëpamje më të ngushtë, duke i ofruar shtrirje më të madhe nga objektivët më të gjerë.

Ndërsa vetë hëna e plotë është magjepsëse, mund të mos jetë dhe në çastin më të mirë për të nxjerrë foto nëse jeni të interesuar në shkrepjen e karakteristikave të sipërfaqes së saj, si p.sh. krateret. Ashtu si blici i kamerës që shndrit një fytyrë, drita ballore e diellit gjatë hënës së plotë eliminon shumë prej hijeve. Në raste të tjera të muajit drita e diellit është disi më anash, çka krijon ndriçimet dhe hijet e nevojshme për të paraqitur konturet dhe detajet e peizazhit hënor. RF 100-400mm F5.6-8 IS USM është një objektiv shumë i mirë për pamje nga afër, i cili kombinon zmadhimin e gjatë telefoto me stabilizimin e imazhit. Për më tepër, nëse dëshironi ta mbushni plotësisht kuadrin, zgjidhni një objektiv shumë të gjatë si p.sh RF 600mm F11 IS STM. Apertura f/11 është perfekte për fotografimin e hënës, pasi përputhet me parimin e ekspozimit "looney 11". Nëse dëshironi të zgjatni shtrirjen e objektivit tuaj, mund t'ju vijnë në ndihmëzgjatuesit e objektivëve si Zgjatuesi RF 1.4x dhe Zgjatuesi RF 2x.

Eksperimentoni në mënyrë kreative duke përdorur një objektiv më të gjerë si Canon RF 14-35mm F4L IS USM. Kjo do t'ju lejojë ta përfshini hënën në një peizazh ekzistues. Megjithatë, shpesh hëna është e frikshme kur shihet e vetme; përfshirja e pikave të njohura të referimit ose e një horizonti të veçantë ju ndihmon ta pasuroni kontekstin dhe ju lejon të krijoni kompozime interesante. Ju lejon edhe të luani me shkallëzimin për efekt më të fortë.

Ngrijeni në nivel tjetër fotografimin e hënës me këshilla dhe frymëzim të mëtejshëm nga fotografi profesionist, Andrew Fusek Peters*.


Shkruar nga James Paterson, Phil Hall dhe Rachel Segal Hamilton

* Ofrohet vetëm në gjuhë të zgjedhura.