Rrisni nivelin: si të përmirësoni fotografinë tuaj të arkitekturës

Përfaqësuesi i nderit i Canon, Fernando Guerra, di diçka më shumë për ndërtesat. Ai është diplomuar si arkitekt në vendlindjen tij, Portugali, përpara se të kalonte disa vite të suksesshme duke punuar për një kompani arkitekture në Makao. Pavarësisht se i pëlqen puna, ai kurrë nuk mund ta linte mënjanë dashurinë e tij të fëmijërisë për fotografinë.

Pasioni i Fernando-s për të shkrepur ndërtesa u rrit edhe më, derisa bashkë me të vëllanë, Sergio, nisën të fotografojnë arkitekturë për revista të njohur dhe klientë personalë. Tani me një seri çmimesh në emrin e tij, ai nuk e ka kthyer më kokën pas.

Këtu Fernando tregon disa nga njohuritë, këshillat dhe teknikat që ka mësuar me kalimin e viteve.

Fotografia e arkitekturës nuk është thjesht me blloqe imponuese zyrash apo kisha me ornamente. Ndërsa këto të japin imazhe spektakolare, cilado ndërtesë mund të jetë e bukur sipas Fernando-s – nëse e shikon mjaftueshëm fort, ose thënë më mirë nëse nuk e shikon dhe aq fort!

"Mos u mendoni për gjetjen e vendit të duhur," - këshillon ai. "Mund të gjeni ndërtesa të pabesueshme edhe në vende të tmerrshme. Mendoni për ndërtesa individuale dhe çfarë i bën ato interesante. Mund të jetë çfarëdo, nga një haur karakatinë apo shtëpi modeste deri në një muze madhështor apo katedrale. Unë as nuk mendoj se ka ndërtesa "të këqija" për fotografim. Sekreti është te pritja për dritën e duhur dhe çastin e duhur. "

Pasi të keni gjetur e jeni fiksuar me një ndërtesë, diçka tjetër që rekomandon Fernando është t'i shtoni nivele imazhit tuaj. Është një teknikë që ka marrë nga një prej frymëzuesve të tij më të mëdhenj, fotografi i "Magnum", Alex Webb, dhe që – siç shpjegon më poshtë Fernando – do të ndihmonte për t'i shtuar një dimension tjetër fotografisë suaj.

"Fotografia e tij më ka bërë për vete, në mënyrën se si përdorte nivele përmbi nivele për të ndërtuar më shumë elemente në pozë,” - thotë Fernando për Webb-in. “Për shembull, mund të kesh ca njerëz këtu, një qen aty, dikë që ecën atypari me çadër. Pozat e tij janë të kompozuara me disa nivele dhe ashtu merr ndjesinë e vërtetë të jetës dhe kontekstin.

"Si arkitekt unë përpiqem të gjej raportet e duhura, materialin ideal dhe ngjyrat e finiturën optimale. Si fotograf, përpiqem ende të përcjell pikërisht këtë – për t'i bërë gjërat të duken të bukura," - vazhdon Fernando. "Nuk është se kërkoj për gjeometrinë që 'funksionon', por thjesht përpiqem t'i bëj ndërtesat të duken të mrekullueshme. Ky është mesazhi që përpiqem të përcjell."

Një nga rregullat e para që do të mendonit për fotografinë e arkitekturës, do të ishte mbase gjetja e një stativi. Jo dhe aq, sipas Fernando-s.

"Mua më pëlqen të kem liri lëvizjeje, ndaj preferoj të mos përdor stativ, gjë që shumë të tjerë mendojnë se është një mjet thelbësor për fotografimet arkitekturore," - sqaron ai. "Për mua më mirë të lëviz përreth, duke eksploruar një ndërtesë nga kënde të ndryshme, kështu që unë shkrep dorazi. Nga çasti që mbërrij në një vend, jam gjithnjë në lëvizje derisa largohem.

"Një avantazh tjetër i mospërdorimit të stativit është se nëse je në ndonjë vend me shumë njerëz, mund të shkrepësh pa tërhequr shikimet te vetja. Përndryshe, njerëzit në skenë shfaqin interes dhe rrinë e shikojnë se çfarë je duke bërë, në vend që të kenë sjelljen e tyre të natyrshme për vendin. Ekranet rrotulluese të shumë kamerave Canon janë ideale për këtë. Mund të shkrepni nga kënde të ndryshme dhe madje as nuk duket sikur je duke nxjerrë foto."

Në fakt, për sa i përket Fernando-s, kur vjen puna te çfarë duhet e s'duhet bërë në fotografinë e arkitekturës, ka në fakt vetëm një rregull që duhet të ndiqni.

"Vertikalet duhet të jenë drejt, ndaj mos e drejtoni kurrë kamerën për lart apo për poshtë, përveç nëse jeni duke përdorur objektiv me anim-zhvendosje që mund t'ju korrigjojë perspektivën," - shpjegon ai. "Mund ta korrigjoni perspektivën në stadin e redaktimit me softuer, por nuk mendoj se duket në rregull. Ka shpesh shumë rregulla të tjera që diskutohen, por un them se është e nevojshme që rregullat të thyhen për të krijuar punën tuaj të veçantë që bie në sy. Thjesht mbajini vertikalet drejt dhe shkrepni sikur asgjë tjetër s'ka rëndësi."

Diçka tjetër që është keqkuptuar sipas Fernando-s është dhe se drita më e mirë për fotografinë e arkitekturës është herët në mëngjes apo pasditja e vonë, që shpesh quhet dhe "ora e artë".

"Nëse do të më duhet të shkrepja një ndërtesë, preferoj të shkoj në mëngjes herët dhe të qëndroj derisa të dalin yjet në mbrëmje. Në një farë mënyre është e njëjta qasje që mund të përdorë një fotoreporter. Unë ndjek dritën nëpër ndërtesë dhe aspekte të ndryshme duken më bukur në orë të ndryshme të ditës. Plus që mund të shikosh dhe se si e përdorin njerëzit ndërtesën, duke shtuar sërish atë elementin e jetës. Është si të shkrepësh "një ditë në jetën e një ndërtese". Unë kërkoj të shkrep më shumë sesa vetë ndërtesën.

"Nëse drita është e vrazhdë, mund të luani me hije. Së fundi kam nxjerrë ca poza të mira të një shtëpie në mesditë me diellin mu në majë të qiellit. Drita hynte nga dritaret e çative dhe ndriçonte të gjithë pjesën e brendshme të ndërtesës dhe thjesht dukej e mrekullueshme. Kur dielli është më poshtë në qiell, një ndërtesë mund të duket keq nga njëra anë por e mrekullueshme nga një tjetër. Thjesht duhet t'i vini rrotull e të kërkoni. Edhe nëse gjërat janë gri e me mjegull, mund të nxirrni poza interesante me butësinë natyrore. Një prezumim tjetër i gabuar është se nëse e ke nxjerrë ndërtesën nga një këndvështrim, kaq e pat nga ajo pamje. Kthehuni sërish më vonë gjatë ditës dhe shikoni se çfarë ndryshimi i ka sjellë ndryshimi i dritës.”

Kur jeni në hapat e parë, Fernando rekomandon objektiva që japin ekuilibër të mirë mes një fushëpamjeje relativisht të gjerë dhe një distorsioni të ulët të imazhit. "Më pëlqejnë Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM dhe Canon RF 50mm F1.8 STM," - pohon ai. "Janë të vegjël dhe jopengues, ndaj mund të shkrepësh pa rënë në sy. Cilësia është fantastike, si dhe janë relativisht ekonomikë. Unë përdor dhe Canon EF 24-240mm F4-6.3 IS USM thjesht sepse është aq praktik. Nuk mund të pranoj asnjë lloj distorsioni në pozat e mia arkitekturore, por, falë korrigjimeve të vetë kamerës në kamerat e serisë EOS R, ky bëhet praktikisht objektiv pa distorsion."

Një objekti tjetër për fillestarët që bën sidomos punë në fotografinë e arkitekturës është Canon RF 16mm F2.8 STM. Ky objektiv fiks me gjatësi fokale 16mm nuk është vetëm ultra ekonomik, por dhe ultra i gjerë, duke ju mundësuar të përfshini më shumë në pozë, për shembull, një urë të tërë. Entuziastëve të arkitekturës do t'u pëlqejnë dhe efektet interesante në vijat dhe këndet që ofron objektivi.

Pasi të keni gjetur kamerën dhe objektivin që ju vjen më për shtat dhe t'i keni marrë dorën gjërave bazë të zhanrit, Fernando këshillon të eksperimentoni më tej me fotografinë tuaj të arkitekturës, gjithçka që nga këndi i pozës deri te filtrat e objektivit.

"Një filtër densiteti neutral është fantastik për mundësimin e ekspozimeve të gjata edhe nën ndriçim të fortë,” - shpjegon Fernando. “Për shkrepjen e arkitekturës në një vend me shumë njerëz, ekspozimi i gjatë i bën praktikisht të gjithë njerëzit dhe trafikun që lëviz atypari të zhduken, duke i hequr fare nga pamja. Një filtër polarizues rrethor është ideal për heqjen e refleksioneve nga xhamat e dritareve. Ai bën po aq mirë punë në ndërtesat me lustër të jashtme. Më është dashur të fotografoj një ndërtesë betoni që ishte lyer në të kuqe dhe ishte super shkëlqyese. Thjesht i bëra një xhiro polarizuesit rrethor dhe gjithë shkëlqimi vate, duke nxjerrë në pah krejt ngjyrën."

Për Fernando-n, shkrepja e arkitekturës është më shumë se thjesht një punë, është një mision. Dhe si i tillë i frymëzuar nga zemrat që rrahin, po aq sa dhe ndërtesat.

"Në fund të fundit, unë fotografoj arkitekturën se e kam profesion, por ende mendoj se njerëzit që ndodhen brenda apo që e përdorni ndërtesën janë dhe elementi i saj më interesant," - e përmbyll ai. "Për mua, fotografi e arkitekturës do të thotë të fotografosh jetën."

A jeni gati për të filluar?

Shkruar nga Matthew Richards