Bëhuni krijues: si të shkrepni portrete abstrakte

Abstraksioni figurës njerëzore ka marrë shumë forma gjatë historisë së artit, nga format kubiste të Picasso-s deri te skulpturat e Henry Moore-it. Në fotografi, një portret abstrakt mund të na ofrojë një realitet tjetër nda fytyrat dhe trupat e përditshëm të cilat jemi mësuar të shikojmë. Nuk ka rregulla, nuk ka nevojë për qartësi apo saktësi. Në vend që të kapim paraqitje të sakta të subjekteve tona, ne mund të përçojmë koncepte dhe emocione përmes pamjeve tona. Është dhe një mënyrë e mirë për të provuar aftësitë tona me kamerën dhe një mundësi për eksperimentim dhe lojë.

Përse të mos krijoni motive interesante drite dhe hijeje nëpër subjektin tuaj? Gjithçka që ju nevojitet është një objekt me vjaska apo vrima për të lënë hyrjen e dritës. Këto lloje bllokuesish drite quhen "gobos" në anglisht (shkurtim për kalime ndërmjetëse). Mbase do të mund të gjeni shumë gjëra rrotull shtëpisë që mund t'ju bëjnë punë. Mund t'ju bëjnë punë batanije të thurura lirshëm, mbulesa kaloriferi, grila me listela për dritaret, kullesa ose edhe degë pemësh apo tryeza metalike oborri përjashta. Këtu kemi përdoru një shabllon me një motiv rrethor mandala. Natyrisht, mund dhe të krijoni "gobot" tuaja të personalizuara me një fletë dhe një thikë letre.

Thelbi është të krijoni hije të mirëdefinuara me "gobon" tuaj për ta përdorur si burim drite me konture të forta. Drita e drejtpërdrejtë është ideale, por mund dhe të përdorni një elektrik dore, një llambë të pambuluar ideale, por mund dhe të përdorni një elektrik dore ose një Speedlite. Sa më i vogël burimi i dritës, aq më të forta dhe të qarta do të jenë hijet. Silleni "gobon" sa më pranë fytyrës të jetë e mundur dhe nëse përdorni dritë artificiale lëvizeni burimin larg dhe fikini të gjitha dritat e tjera. E mira me portretet abstrakte është se nuk ju duhet detyrimisht komplet i nivelit profesional për të shkrepur poza cilësore. Një DSLR praktike për rishtarët, si p.sh. Canon EOS 850D me objektiv të vetin ose objektiv për portrete do të ishte ideal. Sa për cilësimet e kamerës, përdorni modalitetin Aperture priority (Av) dhe provoni të shtoni një ndalesë ose dy për ekspozim negativ të kompensimit që dritat të mund të dalin mirë dhe të thella.

Pasqyrat mund të sjellin ndjesi të forta për veten dhe identitetin, ndaj dhe janë rekuizita ideale për t'ju prezantuar me portretet abstrakte. Kur punoni me pasqyra, sfida është të kapni këndet saktë dhe ta pozicioni subjektin në refleksion. Mund dhe t'ju duhet të zgjidhni mes fokusimit në figurën e reflektuar ose në vetë pasqyrën, pasi të secila do të jetë në plane të ndryshme fokusi. Nëse doni që të dyja të jetë të mprehta, provoni të përdorni një aperturë të ngushtë, si p.sh. f/16, pasi kjo ju lejon të zgjeroni thellësinë e qartësisë.

Duke përdorur një pasqyrë mund të shkrepni një sërë imazhesh abstrakte, duke eksperimentuar me autoportretet dhe duke krijuar kënde. Nëse keni një pasqyrë të vogël dore, mund ta bëni subjektin ta mbajë pranë fytyrës, duke realizuar një portret surrealist, përndryshe mund të përdorni më shumë se një pasqyrë të madhe dhe të krijoni efekt pafundësie me imazh që nuk mbaron kurrë.

Ndërsa ne përjetojmë realitetin nga njëri moment në tjetrin, kamera ka mundësinë të kapë kohëzgjatje të tjera të gjitha një një pamje të vetme. Ekspozimi i gjatë na mundëson ta zgjerojmë shpejtësinë e shkrehësit për lloj-lloj efektesh abstrakte dhe një nga më tërheqëset është piktura me ngjyra.

Duke e lëvizur burimin e dritës, si p.sh. një elektrik dore të ngjyrosur, përreth një skene gjatë një ekspozimi prej disa sekondash mund të krijoni gjurmë mahnitëse drite. Për të bërë portretet e pikturuara me dritë duhet të shkrepni në një ambient të errët (duhet të jetë errësirë e plotë), t'i kërkoni subjektit të qëndrojë sa më pa lëvizur të jetë e mundur dhe ta vendosni kamerën në një stativ. Cilësimet e duhura të ekspozimit do të varen nga gjatësia e elektrikëve të dorës dhe çfarëdo drite ambienti, por një pikë e mirë nga të nisni është modaliteti Manual (M) me shpejtësi shkrehjeje rreth 13 sekonda, aperturë f/16 dhe ISO100. Shtypni shkrehësin dhe pastaj filloni ta lëkundni elektrikun e dorës ose burimet e tjera të dritës rreth subjektit në vija të shtruara dhe fluide për të pikturuar me anë të dritës. Provoni të pikturoni edhe përpara, edhe pas subjektit tuaj, për t'i dhënë thellësi efektit, dhe provoni ta ndriçoni elektrikun drejt fytyrës së tyre për ta ndriçuar po njësoj – mos harroni ta bëni këtë nga anët që të mos dilni dhe vetë në foton përfundimtare.

Sipërfaqet e tejdukshme janë ideale për portrete abstrakte. Kur vendosen mes subjektit dhe kamerës, xhami i akullit, mëndafshi i hollë apo çfarëdo sipërfaqeje tjetër gjysmë e tejdukshme i errëson detajet por jep gjithsesi idenë e fytyrës, duke rezultuar në portrete të një bukurie eterike. Provoni ta vendosni subjektin në njërën anë të një dritareje, me fytyrë nga drita, pastaj ta shkrepni nga ana tjetër e xhamit. Eksperimentoni me pikën e fokusit – mund t'ju duhet të fokusoheni në sipërfaqe në mënyrë që fytyra nga pas të dalë turbull. Një spërkatje me ujë mbi xham mund të krijojë një atmosferë të bukur melankolike, sidomos kur shkrepni në një ditë të vrenjtur.

Modaliteti Multiple exposure në kamerën tuaj Canon ju mundëson t'i kombinoni të dy fotot bashkë për të krijuar imazhe konceptuale dhe efekte abstrakte. Efekti është i frymëzuar nga teknika e vjetër e kamerave me film e ekspozimit dy herë të të njëjtit kuadër të filmit. Por me kamerat e Canon, si p.sh. EOS R6 mund t'i shpini gjërat në nivel krejt tjetër. Pasi të zgjidhni një numër ekspozimesh në menynë e kamerës, shkrepim pozën e parë, pastaj teksa kompozojmë të dytën shikojmë kuadrin e mëparshëm të mbivendosur mbi pamjen direkte, çka na ndihmon t'i inkuadrojmë që të punojnë në harmoni. Këtë efekt mund ta arrini dhe në pasprocesim duke përdorur Canon Digital Photo Professional (DPP).

Kur realizoni portrete me dopjoekspozim, provoni ta inkuadroni subjektin në profil, me siluetë përkundër një sfondi të ndriçuar si p.sh. qiellit ose një dritareje. Pastaj, kur të nxirrni kuadrin e dytë ky do të shkojë sipas konturit të fortë të kokës. Për sa i përket kuadrit të dytë (ose të tretë, të katër a të pestë), zgjedhjet krijuese janë të pafundme. Mund të zgjidhni një peizazh urban ose një skenë natyre, të zgjidhni një objekt që subjekti e ka për zemër, ose të shkrepni ndonjë kafshë apo dhe të shkrini një person tjetër në figurë.

Herës tjetër që do të dilni për shkrepur një portret, mendojeni në formë tjetër dhe shprehni vetveten me cilëndo prej këtyre këshillave.


Shkruar nga James Paterson