Zbutja e natyrës së egër: në kërkim të shkrepjes ideale të aventurës në natyrë

Qoftë ecja nëpër majat shkëmbore, lundrimi në liqen apo noti në natyrë, aktivitetet sportive në natyrë ofrojnë mundësi të gjera për fotografët me zemër të guximshme.

Një krijuese e tillë është dhe Anna Blackwell, një aventuriere, krijuese imazhi, shkrimtare dhe spikere nga Mbretëria e Bashkuar, e cila mbështetet tek shtyrja e kufijve të vetvetes - në fakt, ajo ka kthyer këtë në karrierë, duke shkrepur foto dhe video për markat kryesore sportive në natyrë, mes të cilave dhe Lowe Alpine, dhe Peak UK. Rrugëtimet e saj mahnitëse përfshijnë ecjen për 1,000 milje e vetme nëpër Francë dhe Spanjë përgjatë shtigjeve të lashta të pelegrinazhit, 4,000km me lundër në 11 vende dhe pesë kryeqytete, dhe ngjitje në malin Toubkal, maja më e lartë në Afrikën e Veriut.

"Gjatë njërës prej aventurave të mia të hershme, fillova të bëj foto dhe të shkruaj një blog - kryesisht në mënyrë që miqtë dhe familja ime të mund të shihnin se si po shkonte udhëtimi im në distanca të gjata," - shpjegon Anna, kur e pyetën se si e ktheu hobin në profesion. "Vazhdova ta bëj këtë për disa vite, duke ndarë aventurat e mia në internet përmes pamjeve dhe fjalëve, dhe kjo fitoi audiencë. Së shpejti nisa të flas për aventurat e mia në aktivitete, festivale dhe për kompani dhe shkolla. Më pas fillova t'u afrohesha markave për të punuar me to në udhëtimet e mia të ardhshme dhe pak nga pak arrita të nxjerr të ardhura të mjaftueshme nga fotografia, shkrimi, filmografia e aventurës në natyrë, referatet dhe rrjetet sociale saqë u kthye në punë me kohë të plotë."

Udhëtimi më i fundit i Anna-s me ecje malore dhe kamping e çoi atë vetë, partnerin e saj, Sam, dhe qenin Bilbo, në peizazhin shkëmbor të Dartmoor-it verior në Angli me një Canon EOS R6 dhe dy objektiva – Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM dhe Canon RF 50mm F1.8 STM – për shoqëri. Ajo tregon pse i pëlqen të largohet nga çdo gjë tjetër, këshillat e saj më të mira për ecje në natyrë dhe zbulon se si t'i sillni aventurat tuaja të preferuara në shtëpi përmes fotografisë spektakolare.

Anna, Sam dhe Bilbo filluan eksplorimin e tyre në Dartmoor-in verior në një fshat të quajtur Belstone për shkak të afërsisë fantastike me formacionet shkëmbore. Këto të dala të mëdha dhe të pavarura shkëmbore janë diçka që e kanë tërhequr gjithmonë Anna-n.

"Ishte një pjesë krejtësisht e re e Dartmoor-it për mua, çka ishte dhe vërtet emocionuese. Ecën nëpër këtë fshat idilik dhe menjëherë del papritur në shkorret," - thotë ajo. "Kishte ndjesinë e të egrës dhe të të largëtës, çka është dhe pikërisht ajo që dëshiroj më shumë.

"Pasioni im është ecja në natyrë", - vazhdon ajo. "Më pëlqen të kem një çantë të rëndë në shpinë dhe të endem tutje. Nuk është puna tek vajtja diku me të shpejtë – por me kënaqësinë e vendeve të paqta. Ne ecëm, më pas ngritëm çadrën dhe kaluam një natë në natyrë."

Dëshira e Anna-s për natyrën vjen nga dashuria e familjes së saj për ecjen e lirë dhe në natyrë, si dhe nga rrënjët e saj suedeze. "Mamaja ime është suedeze dhe mendoj se është diçka shumë e rrënjosur në kulturën suedeze që të kalosh shumë kohë jashtë duke çmuar mjedisin natyror. Unë u rrita duke bërë shumë ecje dhe eksplorime dhe, sa herë që ishim në Suedi, dilnim me lundra, kamping dhe hanim jashtë. Kështu që them se që në moshë shumë të vogël ka qenë një pjesë thelbësore e jetës sime".

Anna kishte shoqëri në udhëtimin e saj në Dartmoor, por ajo shpesh udhëton vetëm, duke përfshirë një udhëtim solo në Suedinë arktike në vjeshtën e vitit 2020 (shih foton majtas më lart). "Thellë-thellë më pëlqejnë vërtet aventurat solo sepse është një përvojë unike," - shpjegon ajo. "Kam bërë 10 ditë me radhë pa parë asnjë lloj gjurme tjetër. Kur je vetëm, duhet të përballesh me të mirat dhe të këqijat. Pra, nëse keni ditë vërtet të vështirë, nuk keni motivim dhe jeni të lodhur dhe të uritur, jeni vetë përgjegjës për t'ia dalë mbanë. Por në fund ama e dini se keni vajtur me sukses nga A në B."

Megjithatë, udhëtimi me dikë tjetër mund të ndihmojë nga ana fotografike. "E bën shumë më të lehtë fotografimin e gjërave sepse ke automatikisht një subjekt", - thotë Anna. "Kjo vlen edhe për Bilbon, pasi ai është shpesh subjekt në fotot e mia. Të kesh një person ose një qen në peizazh thjesht të fton brenda, në një mënyrë që fotografia klasike e peizazhit nuk e bën."

E pyetur se cili ishte i pari, pasioni i saj për fotografinë apo udhëtimet aventureske, Anna nuk heziton. "Fotografia erdhi e para", - thotë ajo. "Gjyshi im ishte fotograf fantastik, kështu që unë u rrita duke shfletuar albumet e tij dhe kjo më rrënjosi dashurinë për fotografinë që në moshë të re. Aparatin e parë e kam marrë kur isha 15 vjeç dhe studiova fotografi në shkollë. Megjithatë, në fakt nuk i kam fotografuar aventurat e mia të para. Vetëm pas disa vitesh nisa t'i kombinoj këto dy anë".

Për Anna-n, të dokumentosh udhëtimet e saj do të thotë të jesh fleksibël, të marrësh komplete minimale dhe të jesh krijues rrugës. Përveç pamjeve panoramike, ajo sugjeron edhe fotografimin ose filmimin e çasteve të vogla, si p.sh. vënia e çantës së shpinës, rregullimi i kunjave të çadrës ose rrufitja e një filxhani kakaoje të ngrohtë, çka ajo mendon se mund t'i shtojë vërtet rrëfimit tuaj vizual.

"Unë e dua aspektin e rrëfimit të aventurave," - shtjellon ajo. "Unë jam shpesh në vende të largëta krejtësisht e vetme, por në fakt më pëlqen shumë ta ndaj këtë dhe fotografia është thjesht një platformë fantastike për t'i komunikuar këto përvoja.

"Në këtë udhëtim, gjatë orës blu, ne u fiksuam shumë të nxirrnim foto të elektrikut të kokës dhe të avullit që dilte nga një filxhan kakaoje ose ujit që zieja, sepse ishte një mënyrë krijuese për të kapur atë kohë të ditës."

Përdorimi i funksioneve si shkrepja në seri me shpejtësi të lartë dhe shfrytëzimi i sistemit të fotostabilizimit te modeli kuadërplotë pa pasqyrë Canon EOS R6 bëri që harresa e stativit të mos paraqiste problem për Anna-n në një situatë ndriçimi të ulët.

"Stabilizimi dhe rezolucioni 20.1MP në orën blu ishin fantastike, pasi ne në fakt harruam të merrnim stativin me vete. Rezultoi se nuk kishim nevojë për të, sepse kamera i bëri ballë më së miri ndriçimit të ulët", - thotë ajo.

Në lidhje me udhëtimin me pak gjëra me vete, Anna zakonisht mbart vetëm një objektiv që mundëson zhdërvjelltësi si për portretet ashtu edhe për peizazhet panoramike, ku p.sh. modeli peshëlehtë Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM ia del më së miri.

"Më pëlqen një objektiv si ky, sepse të jep fleksibilitet. Pasja e një 24mm ishte ideale për pozat nga afër të Bilbo-s, por mund t'i kompresoja dhe më tej disa nga peizazhet. Kur dal në aventura, jam shumë e prirur mendërisht që të jem në gjendje të bëj gjithçka me një objektiv të vetëm."

Pasja e një kompleti që mund t'i bëjë ballë kërkesave të Anna-s dhe kushteve të paparashikueshme të aventurave të saj mund të jetë sfidë më vete.

Për shembull, gjatë një udhëtimi të fundit me ski në Finlandën arktike, temperaturat ranë në -22ºC. "Kur temperaturat janë kaq të ulëta, çdo gjë bëhet më e vështirë, nga vënia e skive deri te ndalesat e shkurtra për të ngrënë", - shpjegon ajo. "Nxjerrja e fotove kthehet në operacion ushtarak për sa i përket efikasitetit, në mënyrë që duart të jenë sa më pak të jetë e mundur në të ftohtë që të kesh mundësi të vazhdosh ecjen."

Por, Anna këmbëngul se ia vlen t'i dokumentosh këto kujtime.

"Gjëja më e mirë e fotografimit të sporteve në natyrë është pasja e këtyre kujtimeve përgjithmonë. Unë ende shfletoj fotot e aventurave të mia të dikurshme dhe mund të kujtoj saktësisht se ku isha, çfarë ndjeja dhe me kë isha. Kjo është vërtet e fuqishme.

"E keqja e aventurave që bëj është se ndonjëherë ka njëfarë trysnie për të nxjerrë disa fotografi të caktuara. Kam bërë udhëtime p.sh. ku mendoja se do të kisha mot të mrekullueshëm dhe do të isha në gjendje të kap përmbajtje vërtet frymëzuese në mjedise të pabesueshme malore, por në fakt qëlluan 10 ditë shira të rrëmbyeshme. Mund të jetë vështirësi më vete shkrepja në kushte të tilla, pasi nuk është se mund të kthehesh në shtëpi për të ndërruar dhe tharë pajisjet. Je në çadër dhe nuk ke asnjë mënyrë për t'i mbajtur gjërat të thata. Kjo është një nga arsyet pse më pëlqen Canon, sepse kamera ime është shumë rezistente."

Për ata që kërkojnë të dalin në aventurat e tyre të paharrueshme, por që nuk janë të sigurt nga t'ia nisin, Anna ka këtë këshillë: "Nëse është mungesa e besimit që ju bëhet pengesë për të dalë në aventura, mos kini drojë të filloni me pak dhe ta shtoni guximin me kalimin e kohës. Për shembull, një kampim në natyrë gjatë natës me shokët, ndoshta me dikë që e di se çfarë po bën, ose duke filluar me ecje ditore vetë, diku tjetër për t'u mësuar me të qenit të vetëmjaftueshëm. Kurset janë gjithashtu një mënyrë e shkëlqyer për të marrë aftësi dhe për të njohur shokë të rinj aventure. Së fundi, mos kini frikë të bëni gabime. Edhe ne profesionistët ngatërrohemi herë pas here – për sa kohë që mëson prej kësaj nuk ka pse llogaritet si dështim."

Fundja, hedhja drejt së panjohurës do t'ia vlejë.

"Aventurat në natyrë janë ende një nga mënyrat më të mira për mua për të rimarrë veten dhe fuqitë. Sidomos aventurat solo, edhe nëse është thjesht një ditë eksplorimi i një vendi të ri," - përmbyll Anna. "Këto janë udhëtimet që nxisin krijimtarinë dhe shtysën time, kështu që do të më duheshin edhe nëse nuk do t'i kisha pjesë të punës."

Shkruar nga Lorna Dockerill