Hulumtimi, raporti, respekti - si të jeni një fotograf i ndërgjegjshëm udhëtimesh

Duar kapen fort pas kalit të karuselit ngjyrë karamele, fytyra shkëlqen nga emocioni, hixhabi i fryrë si pelerina e një superheroi. Nuk është imazhi tipik që shihni të një vajze të re myslimane – dhe pikërisht për këtë është një nga fotografitë e preferuara të përfaqësueses së nderit të Canon, Gulshan Khan. “Myslimanët, veçanërisht gratë dhe vajzat, nuk përshkruhen gjithmonë si qeniet e larmishme njerëzore që jemi në të vërtetë. Unë përdor 'ne' sepse ky është komuniteti im", - shpjegon fotoreporterja afrikanojugore. “Ne shohim kaq shumë vuajtje dhe ‘tjetërsi’ në imazhet nga kontinenti afrikan. Dhe ja kjo vajzë kaq plot gëzim, e fotografuar me dinjitet”.

Shembulli i Gulshan-it na kujton se kamera është e fuqishme. Fotografitë që krijoni mund të përjetësojnë mënyra njëdimensionale për të parë botën ose mund të zbulojnë diçka më shumë. Kjo është veçanërisht e vërtetë kur bëhet fjalë për fotografimin e kulturave ose të komuniteteve që nuk janë tuajat, pavarësisht nëse janë në lagjen aty pari ose diku ku keni udhëtuar me mijëra milje për të arritur. Për Gulshan-in, kjo është pjesë e punës. Si një fotoreportere e pavarur me botime nga National Geographic, The New York Times dhe The Guardian, dhe një ish-freelancer e Agence France Presse (AFP), Gulshan bën rregullisht fotografi të njerëzve dhe vendeve në vendin e saj dhe më gjerë. Këtu, ajo shpjegon se si mund të krijoni fotografi kulturore goditëse, por të ndjeshme.

Në shekullin e 19-të, kur fotografia ishte një teknologji e re, aparati u konsiderua gabimisht nga kolonistët evropianë si një mjet shkencor që ata përdorën për të klasifikuar dhe shtypur njerëzit indigjenë. Kjo trashëgimi vazhdon, beson Gulshan, e mundësuar nga perceptimi se është një medium i paanshëm.

“Fotografitë janë mësimore. Ato na mësojnë se si të shohim veten dhe njëri-tjetrin”, - thotë ajo. “Ekziston ideja se fotoja në vetvete është një e vërtetë objektive, por kjo është e gabuar. Ju jeni gjithmonë në imazhet tuaja. Ideologjia juaj, përvojat dhe vlerat tuaja do të kalojnë në atë që vendosni të përfshini dhe të lini jashtë kuadrit."

Gulshan thekson gjithashtu të drejtën që disa udhëtarë perëndimorë dhe krijues imazhesh mendojnë se kanë për të eksploruar tokat 'ekzotike'. “Nuk është problem të vizitosh vende dhe të bësh fotografi”, - thekson Gulshan. “Është problem kur e bën këtë me supozimin se je më i mirë dhe e njeh më mirë se njerëzit që po fotografon”.

Kur dëgjoni fjalën "kulturë", ju prireni të mendoni për kombësinë, racën apo fenë, por për Gulshanin koncepti është shumë më i gjerë se ky. "Mund të jetë një grup me ndonjë sistem vlerash specifike, një kulturë pune ose njerëz që i përkasin një klase shoqërore ose janë pjesë e një nënkulture muzikore, për shembull," - thotë ajo.

Sido që të jetë, duhet të siguroheni që keni bërë sa më shumë kërkime të jetë e mundur përpara se të mbërrini me kamerën tuaj. Kjo do t'ju ndihmojë të identifikoni vendndodhje të pazakonta ose raste të rëndësishme - një festival apo një protestë, ndoshta - që do t'ju japë mundësinë për të bërë fotografi përkatëse.

Bëhet fjalë gjithashtu për të kuptuarit e normave dhe zakoneve dhe çështjeve me të cilat përballen njerëz të ndryshëm, të cilat do t'ju informojnë se si zgjidhni të fotografoni. Ndiqni mbulimin mediatik, lexoni libra, shikoni dokumentarë, njihuni me vendet në Google Maps dhe – më e rëndësishmja – bisedoni me njerëzit, këshillon Gulshan. Nëse jeni jashtë vendit dhe qëndroni në një hotel, bisedoni me stafin. Ose, nëse jeni në një aktivitet, pyesni pjesëmarrësit se çfarë do të thotë për ta dhe pse janë atje. Jini të respektueshëm, mirëkuptues dhe të gatshëm për të mësuar.

Duhet të arrihet një ekuilibër midis shkrepjes së imazheve me ndikim dhe trajtimit të njerëzve me konsideratën që meritojnë. Në përgjithësi, Gulshan i shmang objektivat e gjatë, duke preferuar t'i kombinojë kamerat e saj Canon EOS R dhe EOS R5 me një objektiv Canon RF 35mm F1.8 MACRO IS STM dhe t'i afrohet asaj që fotografon, duke u zhytur në veprim. “Duhet të flasësh me njerëzit kur je kaq afër dhe doemos që imazhet tuaja janë më intime”, - shpjegon ajo.

Përjashtim nga kjo do të ishte kur ajo punon në hapësira të shenjta dhe tashmë ka leje për të shkrepur atje, por nuk dëshiron të ndërhyjë. "Në vendet shpirtërore duhet të jeni të ndjeshëm ndaj kulturës dhe mënyra më e mirë për t'u siguruar që nuk jeni mosrespektues apo ndërhyrës është të pyesni nëse është mirë të jeni atje," - këshillon ajo. “Pyesni se ku lejohet të qëndroni dhe ku jo, dhe cilat janë rregullat. Në shumë xhami dhe tempuj, për shembull, ju kërkohet të hiqni këpucët, duhet të jeni të veshur në mënyrën e duhur dhe gjithashtu është mungesë respekti të ecni para një personi që po lutet apo të përpiqeni të flisni me ta.

"Në ato raste, unë kam përdorur një objektiv Canon RF 70-200mm F2.8L IS USM," - shton ajo. "Unë e mbaj gjithmonë shkrehësin sa më të heshtur që të mos shqetësoj dhe të jem e respektueshme në situata që kërkojnë një etikë kaq të qetë dhe delikate."

Nuk janë vetëm kamerat e nivelit profesional si EOS R5 që ofrojnë opsion fotografimi të heshtur. Kalimi në modalitetin e shkrepjes së heshtur në Canon EOS R10 pa pasqyrë rregullon të gjitha cilësimet përkatëse në të njëjtën kohë, duke parandaluar çdo tingull ose dritë që të lëshohet nga kamera. Çiftimi i EOS R10 me objektivin fleksibël Canon RF-S 18-150mm F3.5-6.3 IS STM do t'ju japë gjithashtu një rreze më të gjatë për të minimizuar shqetësimet.

Është e rëndësishme të bëhet dallimi midis aktiviteteve publike, ku pritet që të bëhet fotografimi, dhe me fotografitë që bëni ndërsa endeni rrugëve anësore ose si pjesë e një projekti personal me një grup të caktuar, "Duhet të merrni pëlqim të informuar.”, - thotë Gulshan. Kjo do të thotë t'u shpjegoni qartë njerëzve pse jeni të interesuar të bëni fotografinë e tyre dhe çfarë keni ndërmend të bëni me imazhet më pas.

Mënyra se si do të veproni për këtë varet nga skenari. Nëse jeni duke bërë një projekt në një mjedis komuniteti, mund të merrni fillimisht lejen dhe të njihni njerëzit, përpara se të kaloni në shkrepjen e sinqertë kur ata janë të qetë në praninë tuaj. Në rrugët e një qyteti, mund të filloni një bisedë me një shitës tezgash në treg dhe më pas të bëni portretin e tij. Nëse nuk e flisni gjuhën, gjeni dikë që mund të përkthejë për ju. Kushtojini vëmendje të vazhdueshme se si reagon personi që po fotografoni. Siç thotë Gulshan: "Mund ta kuptoni nëse po i bëni njerëzit të mos ndihen në siklet." Nëse po, është koha ta ulni kamerën.

Ndërsa tani ajo përdor kamerën "instinktivisht", Gulshan ka kaluar shumë kohë duke parë imazhe dhe duke menduar se si portretizohen njerëzit. “Është e rëndësishme të jesh i mësuar dhe i ndërgjegjshëm për aspeketet vizuale”, - thotë ajo. "Mendoni për gjëra të tilla si këndet nga të cilat jeni duke shkrepur dhe çfarë i përcjell kjo dikujt që shikon imazhin." Ndiqni profile të ndryshme në Instagram për të kuptuar më mirë se si fotografët zgjedhin të përfaqësojnë komunitetet e tyre. Ndonjëherë nevojitet një sekuencë imazhesh për të dhënë një pasqyrë më të plotë, por, thotë Gulshan, - "është e mundur të thuash diçka të thellë për një popull ose një kulturë në një imazh të vetëm. Vetëm mos harroni se kjo nuk është kurrë e gjithë historia."

Shkruar nga Rachel Segal Hamilton